π‘½π’“π’π’–π’˜π’†π’ π’›π’Šπ’‹π’ 𝒅𝒆 π’ˆπ’“π’π’π’•π’”π’•π’† π’Žπ’‚π’π’Šπ’‘π’–π’π’‚π’•π’π’“π’” 𝒗𝒂𝒏 𝒅𝒆𝒛𝒆 π’˜π’†π’“π’†π’π’……”

Zo, wat vind je van deze stelling?

Weet je gewoon even niet wat je erop moet zeggen?

Denk je nu: “Wat krijgen we nu, hou toch eens op met die onzin!”

Of denk je nu: “Tja, daar heeft ie wel een punt als ik zo naar mijn eigen partner kijk”

Of wil je me het liefste hoeken. Vol op mijn beide ogen?

Wat het ook is.

Deze uitspraak doet vast iets met je.

Je bent er mee eens, of mee oneens. Dat zijn zo ongeveer de twee smaakjes waaruit je kunt kiezen.

Maar wat kun je hiermee als spreker of als je een presentatie geeft?

Wat je hiermee kunt is dat je je bewust mag zijn, dat jouw verhaal, boodschap, stelling, idee, etc. voor negatieve emoties kan zorgen bij je publiek.

En die negatieve emoties brengt ze direct in hun reptielenbrein. Het brein dat alles doet waar je niets voor hoeft te doen. Dat heel direct en instinctief reageert.

Als jij als spreker het reptielenbrein van je publiek aanspreekt. Ik noem dit altijd dat je bij hen de rode button indrukt, dan schieten ze gelijk in de vecht, vlucht of verstijfstand.

En als ze hierin schieten, dan kunnen ze even niet meer rationeel nadenken. Dan kun je lullen als Brugman, maar dan zal niets (of heel weinig) van wat je zegt binnenkomen.

Precies wat je NIET wilt.

Je zult dus moeten proberen zoveel mogelijk de rode button te ontwijken.

De ellende, of misschien wel grap, is dat je nooit helemaal zeker weet of je met jouw verhaal, boodschap, etc de rode button (vol) raakt.

Maar dat ga je wel zien of merken.

Bijvoorbeeld door extra kritische vragen uit je publiek. Of door hoofdschuddend en een beetje boos kijkende mensen. Of doordat ze opzichtig jouw verhaal ontkennen. Of door een frontale aanval op jou als persoon. Dat soort dingen.

Weet dan dat je bij hen de rode button hebt geraakt en je dus net zo goed kunt stoppen met het overbrengen van je boodschap. Zonde van jouw energie en jammer van de impact die je wilt maken.

De kunst is natuurlijk om het indrukken van de rode button zoveel mogelijk te voorkomen.

Alleen lukt dit niet altijd. Want ieder mens reageert anders op jouw boodschap en heeft een eigen ‘historie’ ontwikkelt van waaruit hij/zij reageert.

𝑯𝒐𝒆 𝒑𝒓𝒐𝒃𝒆𝒆𝒓 π’‹π’Šπ’‹ 𝒅𝒆 𝒓𝒐𝒅𝒆 𝒃𝒖𝒕𝒕𝒐𝒏 𝒛𝒐 π’Žπ’Šπ’ π’Žπ’π’ˆπ’†π’π’Šπ’‹π’Œ 𝒕𝒆 π’“π’‚π’Œπ’†π’ 𝒂𝒍𝒔 𝒋𝒆 𝒆𝒆𝒏 π’‘π’“π’†π’”π’†π’π’•π’‚π’•π’Šπ’† π’ˆπ’†π’†π’‡π’•?

Deel hieronder jouw manier zodat we hier allemaal van kunnen leren…Γ©n de toekomstige presentaties nog meer positieve impact hebben!

Dat wat we WEL willen, toch?

ps je mag van vrouwen natuurlijk ook mannen maken. Wat jij wilt.