“Hoi Hans, ik mis een beetje de leuke verhaaltjes van jou en zie alleen nog maar super irritante filmpjes voorbij komen en dat vind ik jammer. En daardoor wil je eigenlijk ontvolgen, maar ook dat wil ik weer niet….”
Dat berichtje kreeg ik vanmiddag te horen via mijn Whatsapp van een hele fijne dame uit mijn netwerk.
Ze vond mijn ‘grappige’ filmpjes een beetje te veel van het goede. Dus overweeg ze ergens mij te ontvolgen en weer te volgen als ik weer meer inhoudelijke stukjes ga delen…
Dit berichtje van haar raakte mij.
Enerzijds omdat de pleaser in mij (die het graag voor iedereen goed doet) even stevig werd gechallenged en anderzijds omdat ik het zo lief van haar vond dat ze de moeite deed om mij haar gedachten te delen. Wat, hoewel ik niet bekend sta als de meest agressieve man op aarde, toch best kwetsbaar is of kan zijn..
En tegelijkertijd dacht ik ook: “Maar wat als meer mensen uit mijn netwerk dit ook zo ervaren, wat doet dit dan met mijn ‘naam’?”
Dus heel even wilde ik direct stoppen met het plaatsen van de grappige filmpjes.
Tot ik weer bij zinnen kwam en bedacht wáárom ik die filmpjes deel…
Het is voor namelijk een experiment.
Ik wil spelend ervaren hoe snel ik mijn netwerk en zichtbaarheid kan vergroten én of dit leidt tot meer aanvragen.
Want zonder zichtbaarheid én aanvragen is het voor mij heel eerlijk gezegd weinig tot niet zinvol om mijn tijd te besteden aan Linkedin.
Dus daarom die filmpjes.
En ik kan je zeggen: het werkt!
In 1 maand tijd ben ik van 4300 ‘volgers’ naar meer dan 5900 gegaan en heb ik er bijna 250 nieuwe connecties bij gekregen.
Én ben ik in de afgelopen maand benaderd voor 4 nieuwe opdrachten doordat ‘volgers’ mij regelmatig voorbij zien komen.
Ik blijf dus nog even grappige filmpjes posten:-)
Alleen….
Schrijf ik met enige regelmaat ook weer wat meer inhoudelijke stukjes.
Want ik heb ook gemerkt dat ook ík mezelf best een beetje mis op Linkedin, haha
Dus lieve netwerkgenoot, als je dit leest, dank je wel voor je inspiratie om weer eens wat inhoudelijks te tikken….
Morgen om 10.00 wordt het wel eerst weer lachen…
Geef een reactie